Adaptacja- jak przygotować dziecko
Drogi Rodzicu,
Twoje dziecko rośnie. Oto nadchodzi nowy etap jego życia.
Spokojnie, to tylko przedszkole:-)
Oto garstka rad, które mogą Ci się przydać, by lepiej siebie i dziecko przygotować na rozpoczęcie nowego roku przedszkolnego:
- Zaufaj nauczycielom, że zadbają właściwie o Twoje dziecko. Jeśli malec zobaczy Twoją pewność, poczuje się bezpiecznie przy swojej pani.
- Już w wakacje wprowadź w życie dziecka przedszkolny rytm dnia (poranne wstawanie, pory posiłków, drzemki).
- Staraj się, by dziecko zanim rozpocznie przedszkole przebywało z rówieśnikami oraz od czasu do czasu pod opieką innych osób dorosłych (np. sąsiadki, cioci).
- Wspieraj dziecko w nauce samodzielności: w toalecie, jedzeniu łyżeczką, widelcem, ubieraniu się (ułatwią to spodenki na gumce, luźniejsze bluzeczki i skarpetki, buty na rzepy).
- Wystrzegaj się używania przedszkola jako straszaka, np. „jak nie będziesz się słuchał, to pójdziesz do przedszkola”. W takiej sytuacji dziecko mogą pojawić się lęki i opór.
- W pierwszych dniach, zarezerwuj czas na spokojne pożegnanie, nie śpiesz się (warto wyjść wcześniej z domu). Przytul dziecko, ale też nie przedłużaj pożegnania.
- W pierwszych dniach/tygodniach jeżeli masz tylko możliwość, przychodź po dziecko wcześniej, np. po obiedzie. Daj mu czas na przyzwyczajenie się do nowej sytuacji.
- Zaakceptuj i pomóż nazwać oraz wyrazić emocje i uczucia: od radości, po strach i złość. W każdej sytuacji porozmawiaj, co sprawiło, że dziecko kogoś/czegoś nie lubi, co może z tym zrobić.
- Postaraj się zrozumieć stres dziecka i po odebraniu go daj mu czas na emocjonalną bliskość, ochłonięcie, odpoczynek (w przedszkolu oddziałuje na dziecko wiele bodźców i jego układ nerwowy pracuje na najwyższych obrotach).
- Zawsze mów prawdę, że idziecie do przedszkola i na dłuższy czas, a nie tylko na chwilę. Dziecko oszukane, np. że idziecie do sklepu, nie zaufa Ci następnym razem.
- Nie oczekuj, że po pobycie w przedszkolu dziecko będzie opowiadać Ci o swoim dniu. W tym wieku żyje chwilą i najczęściej, „co z oczu, to i z serca”. Możesz zadać konkretne pytania, np. czy bawiło się tą fajną kuchenką. Jeżeli nic nie chce mówić, uszanuj to.
- Gdy opowiadasz o swoim przedszkolaku w jego obecności babci, cioci, czy sąsiadce, zawsze akcentuj sukcesy, nie mów o trudnościach. Dziecko ma prawo do swojej prywatności i zachowania dobrego obrazu siebie.
- Słuchaj swojego dziecka. Jeżeli masz wątpliwości odnośnie zdarzeń w przedszkolu, radzenia sobie w grupie swojej pociechy, zawsze możesz o tym porozmawiać z nauczycielem lub z psychologiem.
- Doceniaj wysiłek dziecka, chwal je, wyrażaj dumę ze swojego przedszkolaka. Pamiętaj, że słowami możesz dodać skrzydeł lub je podciąć!
- Każda przerwa w chodzeniu do przedszkola: weekend, choroba, święta może, ale nie musi, oznaczać ponowną potrzebę adaptacji.
Opracowanie Żaneta Makowiecka